گناوه آنلاین: گفتگو با عبدالرسول عربزاده پیشکسوت فوتبال
مهمتریت عامل افت فوتبال در استان بی توجه بودن به فوتبال پایه است 
عبدالرسول عرب زاده متولد۱۳۴۲، شغل کارمند، ساکن شهرستان گناوه .
چطور شد که به فوتبال رو آوردید؟
همانطوری که جامعه ورزشی را می توان از پاکترین اقشار جامعه نامید.شکل گرفتن شخصیت افراد با روح جوانمردی و سلامت نفس در کنار سلامت بدنی و شادابی ذهنی و روانی و در مقوله درس و تحصیل با تکیه وتوجه به شمار تحصیل علم، ادب، ورزش می توان به بهترین خواستگاه خود رسید. من هم با توجه به اینکه محصل بودم و از کودکی علاقه زیادی به فوتبال داشتم به این رشته رو آوردم.
در چه باشگاههایی عضویت داشتید؟
در باشگاههای امید،بنیادشهید،دارایی عضویت داشته ام.
چندسال فوتبال بازی کردید؟
فوتبال حدود ۱۵سال بازی کردم.
پست تخصصی شما:
پست تخصصی من مدافع میانی بود.
شنیده ایم که مهاجمان جرات نزدیک شدن به شما را نداشته اند،چرا؟
با توجه به قدرت بدنی و تعصب خاصی که در وجودم بود واز نقاط ضعف و قوت مهاجمین آگاهی کامل داشتم فرصت مانور دادن به مهاجمین نمی دادم و آنان سعی داشتند که از پوشش دفاعی من فاصله بگیرند.
شما سابقه مربیگری نیز دارید؟
من در باشگاه های امید،بنیاد شهید،دارایی کار مربیگری را انجام داده ام.
در چه باشگاههای دیگری بازی کرده اید؟
من در باشگاه امید بازی کرده ام.
شما چند سالی باشگاهی به نام دارایی را اداره می کردید لطفا کامل توضیح دهید؟
باشگاه دارایی در اوایل سال۱۳۷۳ با انتقال امتیاز دسته ورزشی بنیاد شهید شروع به فعالیت کرد و در تمام رشته ها فعال بود. و چندین بار قهرمان و نائب قهرمان در رده جوانان و نوجوانان شد.
در آن تیم دارایی جوانان خوبی به فوتبال گناوه معرفی شد درست است؟
بله با توجه به اینکه تیم دارایی یک تیم تازه تاسیس بود ولی بیشتر به فوتبال پایه اهمیت می داد وتمام سرمایه گذاری به رده های نوجوانان، جوانان و امیدها بود که همین امر باعث شد که این تیم در همان فعالیت سال اول به جمع دسته اول باشگاههای شهرستان دست یابد و توانست بازیکنان جوان، خوب وخوش تکنیک و خوش اخلاق تحویل جامعه ورزشی شهرستان دهد.
دارایی از تیم های بازیکن ساز گناوه بود چرا به سوی انحلال پیشرفت رفت؟
هر باشگاهی که بخواهد فعالیت ورزشی داشته باشد احتیاج به پشتوانه مالی دارد و چون تیم دارایی پشتوانه ثابتی نداشت و از کمک های مردمی و ورزش دوستان اداره می شد با بالا رفتن هزینه ورزش ونبودن زمین و امکانات ورزشی دوام نیافت وتصمیم به انحلال آن گرفته شد.
دلیل افت فوتبال استان را چه می دانید؟
مهمتریت عامل افت فوتبال در استان را می توان بی توجه بودن به فوتبال پایه دانست که البته اکثر پیشکسوتان و صاحب نظران هم آن را بی توجهی به فوتبال پایه می نامند. متاسقانه اکثر باشگاهها اهمیت چندانی به رده های پایه نمی دهند و حتی بیشتر باشگاهها در رده بزرگ سالان تیم داری می کنند و اصلا خبری به اسم رده های پایه(نوجوانان،جوانان،امید) در چارت باشگاهی آنها نیست و این عوامل را می توان سبب افت فوتبال دانست.
چه راهکاری برای پیشرفت فوتبال در استان و شهرستان دارید؟
برای پیشرفت فوتبال باشگاهها باید برنامه ریزی کنند و برنامه کوتاه مدت، میان مدت، بلند مدت داشته باشند و اصولی کار کنند ودنبال سرمایه گذاری و آینده فوتبال خود باشند. و از مربیان کارنامه دار و کار آزموده و با تجربه استفاده کنند و از مربیان غیر فوتبالی استفاده نکنند و امیداورایم باشگاهها به رده های پایه که آینده سازان فوتبال هستند جفا نکنند و به آنها اهمیت بدهند تا باعث رونق ورزشی و پیشرفت فوتبال استان وشهرستان گردد.
شما کار قضاوت هم انجام می داده اید؟
بله من چون به داوری علاقه داشتم در کلاس داوری شرکت کردم و مجوز داوری را گرفتم وچندین سال قضاوت داوری را انجام داده ام.
مهمترین رکن یک داور چیست؟
مهمترین رکن یک داور عدالت محوری، بی طرفی، و قاطع بودن در تصمیم گیری می باشد.
داوری،مربیگری و فوتبالیست بودن کدام یک سخت تر است؟
داوری، مربیگری، فوتبالیست بودن هر کدام وظیفه خاص به خود را دارا می باشد ولی قضاوت داوری چون در یک لحظه باید تصمیم گرفت و اعمال نظر کرد سخت تر می باشد.
یک خاطره تلخ و شیرین از دوران ورزش خود بگویید؟
من یک روز در ماموریت اداری عازم بوشهر شدم و در ان روز تیم امید با تیم آزادی بازی داشت و من در آن روز به علت عدم انجام کارم نتوانستم با بازی برسم و این خیلی برایم خاطره تلخی بود .و تیم دارایی هم یک بازی با تیم پاس گناوه داشت که در ان روز تیم پاس احتیاج به گل زیاد داشت وتیم دارایی هم می خواست از سقوط به دسته دوم باشگاهی جلوگیری کند وبازیکنان دارایی حتی به ۱۱نفر هم نمی رسیدند و با۱۰نفر بازی را شروع کردند و دارایی توانست ۵بر۲تیم یاس را شکست دهد که این هم یک خاطره شیرین در دوره ورزشی ام بود.
بهترین بازیکنان زمان شما؟
بهترین بازیکن آقای معصومی، حیدر مظفری و صدرالله شمس آزاد.
مربیان شما؟
حاج عبدالعزیز افتخاری، حاج محمود اسکندری، خاجیان(بوشهر).
بهترین دوست ورزشی؟
بهترین دوست ورزشی آقای علیرضا عمادی و مجید مظفری.
اگر امکانات فعلی دراختیار بازیکنان قدیمی بود آیا پیشرفت فوتبال شهر چنین راکد می ماند؟
ای کاش امکانات امروزی در اختیار بازیکنان قدیمی بود وآن وقت فوتبال چقدر زیباتر می شد و چقدر زیباتر می ماند و باتوجه به اینکه امکانات بسیار ناچیز بود ولی خیلی بازیکنان نامی تحویل جامعه داده می شد و آنقدر برای پیراهن شان حرمت قائل بودند.
چرا بازیکنان امروزی نمی توانند جایگزین خوبی برای گذشتگان باشند؟
بازیکنان قدیمی باتعصب بودند و در زمین جنگنده بازی می کردند ولی بازیکنان امروز پول رابه تعصب ترجیح داده اند .امروز ثروت دیروز خود را بر باد رفت
ه می بینند ولی بازیکنان قدیم را با تعصب یاد می کنند اگر آنها هم پول را در اولویت قرار می دادند شاید امروز اینقدر به نیکی از آنها یاد نمی شد و همین عوامل باعث شده که بازیکنان امروزی نتوانند جایگزین خوبی برای قدیمیان باشند.
آخرین باری که به ورزشگاه رفتید؟
با توجه به یک سری مشکلات کاری حدود۳سال می باشد.
در حال حاضر فعالیت ورزشی هم دارید؟
در حال حاضر فقط پیاده روی روزی ۳۰دقیقه تا یک ساعت دارم.
چرا با پیشکسوتان به میدان نمی روید؟
البته خیلی مشتاقم که به جمع پیشکسوتان اضافه شوم ولی به علت آسیب دیدگی زانوهایم و کمبود فراغت سعادت ان را ندارم.
از خصوصایت بارز شما بعنوان یک مدافع چه می توان گفت؟
مدافع باید باهوش و زیرک ومتعصب بوده وخود پسند نباشد.
نقاط ضعف وقوت شما در زمان ورزشی؟
من چون راست پا بودم همیشه در موقع ضربه زدن به توپ از ناحیه پای چپ ضعف داشتم ولی از نظر ضربه زدن با سر و توپ های هوایی کاملا مسلط و آمادگی داشتم و با قوت بیشتری انجام وظیفه می کردم.
بهترین بازیکنی که در مقابل خود دیدید؟
بهترین بازیکن مرحوم سید باقر حسینی.
حرف آخر:
برای اینکه یک کار تیمی به گونه ای بهینه به انجام برسد باید در تیم اعتمادسازی شود.همچنین اعضای تیم قابلیتها و توانایی های شان به یکدیگر بشناسانند تا در بین خود اعتماد ایجاد کنند و مدیریت یک تیم وظیفه ای بسیار ظریف وپیچیده است.مدیر باید بتواند مشارکت تمام افراد را جلب و همه را به یک میزان در منافع تیمی سهیم کند و اجازه ندهد که برخی افراد با غرور و تکبر وسیله تحقیر ضمنی سایر افراد تیم را فراهم کنند و پشت سر دیگران سخن گویند یا با چاپلوسی و تملق روابط تیمی را تیره کنند.
