یاران سبز- غلامرضا کرمی: شانه به شانه خیابان راه می روم . ساحل را ادامه می دهم و در حسرت فضایی که تنگ و تنگ تر می شود ای کاش هایم شروع می شود .ای کاش این ساختمان های جور و اجور تیررس نگاهت را محدود نمی کرد . ای کاش خیابان ساحلی سد راه دریا نمی شد ومثل قدیمها دریا سر بر دامن تل چیتی می گذاشت .
از حوصله خیابان ساحلی سر می روم و به سمت نیمکتی خالی ره می سپارم . نیمکتی که نگاهم را به دریا می دوزد . کانالهای دفع آبهای سطحی که بهتر است بگویم دفع فاضلابهای شهری ، بر چهره زیبای ساحل چه زخمی زده است . زخمی که دل آشوبت می کند .
تعطیلات نوروز را به یاد می آورم . چادرهایی که میخ بر میخ در آغوش ساحل خوابیده اند و جاذبه های این ساحل و این دریا پای هموطنانمان را به اینجا کشانده است .
پابه پای خیابان ساحلی راه می روم . به خور مرده شوی می رسم . آنجا که می تواند به بهترین نقطه گردشگری شهر تبدیل شود به فضایی مملو از نخاله های ساختمانی و محلی برای پسابهای خانگی شهر تبدیل شده است . چند سال پیش بخش خصوصی با طرحی به زیبایی تمام آمده بود تا سرمایه گذاری نماید ولی گویا به سرانجامی نرسید . همه ی ترسم از این است که این خور پر شود و بر سینه ی نمور و زخمدارش ساختمانهای چند طبقه خوصله دریا را تنگ نماید.
قرار است پلی بر روی خور مرده شوی نصب شود . این پل می تواند ساحل شهری گناوه را به ساحل روستاهای همسایه ی دریا پیوند بزند .
روستاهای مال خلیفه ای و مال قائد چندسالی است که با همت مردم ، دهیاران و شوراها در ساحل برنامه هایی دارند که هم شور آفرین است و هم می تواند نگاه گردشگران را به خود بخواند ولی برنامه های موقتی و مقطعی کارساز نیست .باید سرمایه گذاران بخش خصوصی با طرحهای جامع و علمی وارد میدان شوند . طبیعت بکر ساحل روستایی را تا قلعه حیدر و چاهک ادامه می دهم . زیبایی ها نمود دیگری پیدا می کند . آنجا که غروب آفتابش در لابلای نخل ها میخکوبت می کند . دشتی صاف با ساحلی صخره ای و دریایی که به زیبایی تمام مسحور کننده است . اینها همه نعمت های خدا دادی و سرمایه هایی هستند که می توانند شهرستان گناوه را منهای بازارش به عنوان یک قطب گردشگری مطرح نمایند .
شانه به شانه دریا راه می روم. دریا ترانه می خواند و رقص موجهایش به هیجانت می آورد . پرندگان ماهیخوار روزی خود را از دریا می گیرند همانگونه که صیادان محلی تورهای خود را به امید صید بیشتر می گسترانند . وسیله ی نقلیه ای به دست می آورم تا راهی به سمت ساحل بندر ریگ بگشایم . آنجا که دو شبه جزیره میر مهنا و سینه ی سور در دو طرف این بندر زیبایی خاصی را به طبیعت این سامان داده اند . کفشها را به سوی پرت می کنیم و پای برهنه را با ماسه های نرم ساحل آشتی می دهیم . احساسی لطیف و کودکانه جانت را در برمی گیرد . شبه جزیره سینه سور فضایی بکر و کاملا طبیعی است . هر چند که تا نزدیکی آن رفته ایم ولی با غروب آفتاب تصمیم می گیریم که ورود به این جزیره را به وقتی دیگر موکول کنیم . اما برای دیدن شبه جزیره میر مهنا این فرصت را داشتیم تا از تل و تپه هایش عکس بگیریم و زیبایی هایش را به نمایش بگذاریم .
این ها بخش کوچکی از ظرفیت ها و توانمندی ها ی گردشگری و زیباییهای طبیعی شهرستان گناوه بود اما تا چه اندازه توانسته ایم از این ظرفیت ها و توانمندی ها در جذب گردشگران و توسعه صنعت توریسم بهره ببریم . آیا زیرساخت های لازم را برای رونق صنعت گردشگری مهیا کرده ایم . تا چه اندازه نسبت به احداث اسکله های تفریحی ، شناورهای تفریحی ، رستورانهای دریایی و انواع ورزشهایی آبی و دریایی اقدام کرده ایم . تا چه اندازه توانسته ایم پای بخش خصوصی را به این میدان باز کنیم . میدانی که علاوه بر جذب توریست باعث اشتغال زایی و رونق اقتصادی هم خواهد شد.
دریا و ساحل زیبای خلیج فارس می تواند برای استان به ویژه شهرهای بندری و مردمان این بنادر تولید ثروت و ایجاد اشتغال نماید . دولت با حفظ نظارت باید به سرمایه گذاران بخش خصوصی تسهیلات اعطا نماید .
شهرداری ها باید به پروژه های مبتکرانه و خلاقانه امتیاز بدهند و راههای توسعه گردشگری را هموار نماید .
تقویت و توسعه توریسم دریایی می تواند به دیگر بخش های گردشگری مثلا هتل داری کمک نماید . خرید و فعال نمودن شناورهای مسافرتی به دریا و ساحل گام موثر در جذب گردشگران به استان به ویژه بنادر شمالی استان خواهد بود .
سفرهای دریایی کوتاه مدت به خارگ ، خارگو ، گشت دریایی و حتی سفر یه بوشهر با موتور لنج و اتوبوسهای دریایی برای خیلی از مسافرین می تواند جذاب ، ، شیرین و خاطره انگیز باشد .
ایمن سازی و سالم سازی دریا و ساحل به همراه تفریحات سالم می تواند تنش های زندگی ماشینی امروز را کاهش دهد و هیچ ظرفیتی همانند توریسم دریایی نمی تواند این کار مهم را به سامان برساند .
ادامه دارد
