یاران سبز_ مرتضی خضری: در جامعه ما نام خیلی‌ها از قلم افتاده است. چه بزرگانی که آثار آن‌ها در پستوها خاک خورده و نامشان کمتر به گوش رسیده است. غلامحسین ساعدی نویسنده، فیلم نامه‌نویس و نمایش‌نامه نویس بزرگی که هم نامش و هم آثارش کمتر دیده شده است. در گناوه انجمن هوای تازه به رهبری عیسی عباس زاده مدت‌هاست برنامه‌های فرهنگی ویژه‌ای را انجام می‌دهند. این انجمن در آخرین برنامه خود نگاهی به آثار و زندگی غلامحسین ساعدی که با نام مستعار گوهر مراد خود را معرفی کرد، انداخت. ساعدی از جمله افراد تاثیر گذار در ادبیات ایران است که در ابتدای دهه ۴۰ به مدت هشت روز در گناوه به سر برده است.

«گوهر مراد» در سال ۱۳۱۴ و در تبریز به دنیا آمد و در سال ۱۳۶۴ در کشور فرانسه بر اثر خون‌ریزی دستگاه گوارش از دنیا رفت و در کنار صادق هدایت به خاک سپرده شد.

هوای تازه که برنامه ای برگرفته از شب‌های بخارا‌ست با دعوت از مسعود کبگانی، رضا الهی، منصور حاتمی و علی حجی نگاهی به تاثیر و آثار ساعدی انداخت. میهمان ویژه این برنامه هم خلیل مظفری بود که در پایان خاطرات خود را با ساعدی تعریف کرد.

هوای تازه با دیالوگ صوتی از فیلم مشهور «گاو» آغاز شد. فیلمی که اساتید سینمای ایران را از دل خود بیرون کشید. علی حجی بازیگر تئاتر گناوه که تا قبل از این در صحنه‌های نمایش دیده شده بود قسمتی از داستان «عزاداران بیل» را خواند و سپس مسعود کبگانی داستان‌نویسی که آثارش همچنان دیده نشده است با نگاهی به قصه‌های «عزاداران بیل» به معرفی ساعدی پرداخت و گفت: عزاداران بیل سوگ‌نامه آن روزهای جامعه ایران است که ساعدی به خوبی آن را معرفی کرده است.

رضا الهی هنرمندی که توانایی خود را بر روی صحنه نشان داده است نگاهی به آثار نمایشی این نویسنده داشت و تاثیر آن را بر جامعه هنری ایران غیر قابل انکار دانست.

زاویه دید ساعدی به  اجتماع موضوعی بود که منصور حاتمی به آن پرداخت و گفت: ساعدی با توجه به مشکلات کودکی، فضاهای روستایی را به خوبی شناخته است و درست زمانی که سیاست ادبیات را قبضه می کند ساعدی مسیری تازه را باز می‌کند تا هنر نفس تازه‌ای بکشد.

در پایان اولین برنامه هوای تازه خلیل مظفری یکی از چهره‌های ماندگار گناوه که در سال‌های آغازین دهه ۴۰ میزبان ساعدی بود خاطرات خود را با این نویسنده بازگو کرد. مظفری نوع دوستی ساعدی را ویژگی بارز این نویسنده می‌دانست و گفت: غلامحسین ساعدی برای ثبت آداب و رسوم این منطقه تلاش زیادی انجام داد و در اکثر مراسم‌های آن روزها در گناوه و خارگ حاضر شد و تصاویر زیادی تهیه کرد که متاسفانه آن تصاویر هرگز دیده نشد.
ساعدی توانایی خاصی در نوشتن نمایش نامه داشت و با نمایش‌ نامه‌های کار با فک‌ها در سنگر، کلاته‌گل، چوب به دست‌های ورزیل، بهترین بابای دنیا، پنج نمایش نامه از انقلاب مشروطیت، آی با کلاه آی بی‌کلاه، خانه روشنی، دیکته و زاویه، پرواز بندان و وای بر مغلوب صحنه‌‌‌های زیبایی را خلق کرد.

 ساعدی با داستان‌هایش هم نقش مهمی در ادبیات ایران ایفا کرد. آثاری همچون خانه‏ های شهر ری، شب نشینی باشکوه، عزاداران بیل، دندیل، گور و گهواره، واهمه‌های بی‌نام و نشان، ترس و لرز و آشفته حالان بیدار بخت تغییری اساسی را در ادبیات ایران به وجود آورد.

سید علی پاکنژاد فرماندار گناوه، حسین امیری معاون سیاسی- امنیتی و سبحانی رئیس اداره ارشاد هم از میهمانان ویژه این برنامه بودند.

استفاده از فعالان عرصه داستان‌نویسی و نمایش‌نامه نویسی گناوه برای معرفی ساعدی از مشخصات بارز این برنامه بود. قاسم(سام) اختیاری مجری این برنامه بود.

مرحوم محمود مظفری در آن زمان میزبانی ساعدی را به عهده داشت، سرگردانی ساعدی در گناوه و برخورد با مظفری و دعوت وی به منزل شخصی باعث شد تا مظفری بعدها با ساخت مسافرخانه گناوه را دارای اولین مسافرخانه کند.