یاران سبز_ مرتضی خضری: شبی که موسیقی و ترانه با استقبال و کف زدن های متوالی همراه بود حامد غلامعلی زاده هم از کتاب ترانه هایش رونمایی کرد.
به بهانه رونمایی از «بارش بغض های بالش کُش» کتاب ترانه حامد غلامعلی زاده هنرمندان گناوه ای به دور هم جمع شدن و فرصتی دست داد تا مروری بر تاریخچه خانه ی ترانه شود. صادق فولاد چنگ در ابتدای این برنامه ضمن خوش آمدگویی، گفت: خانه ی ترانه مدیون تلاش علی جعفری ست، جعفری در سال ۸۳ ترانه سراها را به دور هم جمع کرد و باعث تاسیس خانه ی ترانه شد و از سال ۸۹ به بعد هم گرچه مسئولیت به عهده بنده بود ولی باز هم آقای جعفری نقش مهمی در تشکیل جلسات داشت و حامد غلامعلی زاده هم در ابتدا به عنوان کارشناس حضور داشت و یک پای ثابت جلسات بود.
در ادامه این برنامه ابتدا عصمت فرخی که اولین کتاب ترانه را با نام «فرصت هم ترانگی»در گناوه به چاپ رسانده بود ترانه «سپور» خود را که به پاس زحمات سپوران شهرداری سروده بود خواند.
خسته از مردم این شهر شلوغم، خسته از آهن و دود
خسته از روزمرگی های مدام، تو غم بود و نبود
علی رضا سولی زاده هم از ترانه سراهای گناوه است که در این برنامه ترانه «بغض» را خواند.
سکوتو میشکنم اینبار
می خوام دست تو هم روشه
می خوام این روح داغونم
واسه یک لحظه آروم شه
پیمان حیات داوودی که آشنایی خوبی هم با موسیقی دارد از شعر سپید به سوی نوشته های موزونی گرایش پیدا کرد که از لابه لای آنها ترانه به وجود آمد. حیات داوودی در این برنامه ترانه «رویای جنگل» و «حال من خوب نیست» را خواند.
عجب رویای سبزی داشت جنگل
که آتیشو کشیدن توی بیشه
داره خشکیده میشه، گر می گیره
که رگ های تنش، کبریت می شه
در این برنامه چند موسیقی زنده هم توسط هنرمندان گناوه اجرا شد. «شاید تو منو دیدی» از ترانه های حامد غلامعلی زاده بود که منصور حیاتی آن را اجرا کرد.
«تو و سال نو با تو» ترانه ای بود که امین پارسا از درون کتاب ترانه های حامد غلامعلی زاده انتخاب کرد و به یاد دوست دوران موسیقیش سید محمدرضا موسوی خواند.
فرشاد و اسماعیل شادابیان هم ترانه «سوپر استار» حامد غلامعلی زاده را در موسیقی حل و اجرا کردند. و در بخشی دیگر فرشاد شادابیان ترانه «پاییز » را خواند که این ترانه هم از آثار حامد غلامعلی زاده است.
اکبر یوسف زاده معروف به اکوان هم با ترانه حامد غلامعلی زاده این شب را تکمیل کرد. ترانه بیهودگی را یوسف زاده استارت زد و آن را حامد غلامعلی زاده تکمیل کرد.
هر روز دارم میشم از بیهودگی بیزار
نگام کن، صدام کن، می ترسم از دیوار
با من بمون با مون بخون تا صبح جاری شه
هر بار محکمتر بازم بشه تکرار
وقتی تازه داشت با شعر؛ شاعرانه رفتار می کرد در سال ۸۰ با «پرنده بی پرنده» اثر یغما گلرویی آشنا شد. این آشنایی او را از موسیقی به سوی ترانه سرایی هل داد تا جایی که در سال ۸۱ عضو حوزه هنری شیراز شد و از همانجا با ترانه سرایی خو گرفت و راهش را پیدا کرد. حامد غلامعلی زاده که تنها ۱۳ روز به جشن سی سالگیش مانده در شیراز و در تاریخ ۲۰ دی ماه سال ۶۵ متولد شده است. وقتی در سال ۸۸ به گناوه آمد به دنبال ترانه سراها به تمام محافل هنری سرک کشید و بالاخره با علی جعفری آشنا شد. این آشنایی همان حلقه گمشده ای بود که غلامعلی زاده به دنبالش بود. حامد غلامعلی زاده بعد از چند سال فعالیت مداوم در خانه ی ترانه گناوه و نوشتن ترانه، تصمیم به چاپ کتاب خود گرفت و کتاب ترانه های خود را با نام «بارش بغض های بالش کُش» به چاپ رساند. از این کتاب در سالن پلاتو غلامحسین دریانورد رونمایی شد. در این مراسم حسین امیری معاون سیاسی فرماندار گناوه نیز حضور داشت.
برای انجام این برنامه صادق فولادچنگ، علی جعفری، امیر سرداری، فرزاد دشتی زاده، عیسی عباس زاده و سید مهدی موسوی تلاش زیادی انجام دادند.
