امروز: ۲۷ بهمن ۱۴۰۳

خراشی بر روح ورزش

یاران سبز_ مرتضی خضری: زرینچه با تمام وجود توپ را فرستاد؛ این زیباترین و ماندگارترین ارسال جواد بود. حمید استیلی با پروازی تماشایی در آسمان آمریکا توپ را تعقیب کرد. حساس‌ترین گل‌ ایران در جام جهانی به دست آمد. توپ در گوشه دروازه امریکا جا گرفت. ایران پرواز کرد؛ زخم شادی آن پرواز هم‌چنان چشمانم را می‌سوزاند. استیلی با همین گل و اشک‌هایش اسطوره خیلی‌ها شد ولی یک فاجعه تمام احساس خوبم را در مورد این بازیکن تغییر داد.

تیم ملی امید دانسته در مقابل میانمار تن به شکست داد و عربستان هم دقایقی بعد بد ایران را تکرار کرد، آنگاه استیلی در مقابل چشمان از حدقه بیرون زده یک ملت مدعی شد که حرکت عربستان غیر ورزشی بود. استیلی متوجه رفتار خود نبود؛ بی گدار به آب زد و عربستان را در انجام حرکت غیر ورزشی نکوهش کرد. او فراموش کرد که دقایقی پیش همین حرکت را انجام داده است.  آن فاجعه استیلی را از عرش بر فرش کشاند.

امروز در ساحل گناوه شاهد مسابقات والیبال ساحلی استان بوشهر بودم. هوا گرم بود و ماسه‌ها پوست از پا می‌کندند و آفتاب هم که دست بردار نیست. از دیدن این مسابقات لذت بردم. غروب بار دیگر به تماشای مسابقات رفتم. در بازی پایانی گروه سوم بازیکنان تیم بتن آماده لیان بوشهر به مسئول برگزاری مسابقات مراجعه کردند تا شرایط مرحله دوم را بدانند. وقتی متوجه شرایط شدند در مقابل یکی از داوران به صراحت گفتند که برای روبرو نشدن با یکی از تیم‌ها قصد دارند بازی خود را واگذار کند. بتن آماده لیان بوشهر گیم اول را از حریف خود ۱۵ بر ۵ برد؛ در واقع حریف نه انگیزه داشت و نه توان فنی، اما در گیم دوم و سوم شرایط به صورت عجیبی تغییر کرد. دو بازیکن تیم لیان بوشهر در زمین حتی تماشاگر هم نبودند و پشت پا به تمام اصول ورزش زدند تا با شکست از زمین خارج شوند. انجام چنین رفتارهایی آن هم به طور مشخص نیاز به برخورد جدی دارد.

وقتی در سطح ملی آن‌چنان باشیم، این‌جا، این‌چنین پاسخ می‌گیریم.

پست های مرتبط

پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *