یاران سبز_ مرتضی خضری: خبر درگیری جوانان دیلمی و خرم‌آبادی به صورت مداوم حامل خبرهای ناخوشایندی‌ست. اکثر شاغلین در خط شوتی نان‌آور خانواده خود هستند و اجبار آن‌ها را به این به اصطلاح شغل کشیده است. درگیری‌های جوانان خط شوتی آرام آرام به سوی درگیری‌های قومی پیش می‌رود و تبعات وحشتناکی دارد که باید در نقطه‌ای به پایان برسد ولی تعدادی افراد خام، هیزم بر این آتش می‌افکنند. پخش کلیپ‌های صوتی و تصویری و تهیج دیگر جوانان برای ورود به این معرکه خطرآفرین، غیر منطقی و دور از اخلاق است که نیاز به پی‌گیری قانونی دارد.
در صورتی که مسئولین و معتمدین سکوت کنند و خط و نشان‌های جوانان خط شوتی ادامه داشته باشد و لحظه به لحظه پر رنگ‌تر شود، باید منتظر عواقب وخیم آن هم بود. گروه عظیم شاغلین در خط شوتی به دلیل نبود شغل راه شوتی را در پیش گرفته‌اند و به دلیل فشارهای بیش از حد روانی در این شغل، آمادگی هر نوع برخوردی را دارند. جامعه به این جوانان نگاهی نامهربان دارد و آن‌ها را در اتفاقات جاده‌ای متهم می‌داند اما نگاهی هر چند گذرا به زندگی این افراد واقعیت‌های دیگری را هم نمایان می‌کند. فشار بیش از حد اقتصادی در پایین جامعه و راحت طلبی نورچشمی‌ها در بالای جامعه اکثر مردم را عاصی کرده است و بیشترین فشار را جوانی تحمل می‌کند که تمام راه‌ها را برای شغل بر روی خود بسته می‌بیند. این فشارها در بستر جامعه در چنین مواقع‌ای بیشتر خود را نشان می‌دهد. جامعه روزانه از هر گوشه‌اش خبر اختلاس به گوش می‌رسد و جوان تازه وارد به بازار کار برای گرفتن وام ده میلیونی باید هفت خوان رستم را طی کند، جوانی که مدام شاهد بی‌عدالتی‌ست آمادگی هر نوع رفتاری را دارد و مسئولین موظفند مسیر زندگی این افراد را برای امرار معاش تغییر دهند.
آرامش جامعه و رسیدن به زندگی بهتر مسئولیتی‌ست که بر گردن مسئول است اما مسئولین تا کنون جوابگوی مسئولیت خود نبوده‌اند. جوانی که به مرور اعتقاد پیدا کرده است مسئول به فکر او نیست، به دنبال شبکه‌هایی‌ست که بی‌شباهت به مافیا نیست و ادامه این روند خطر را بیش از بیش به جوانان نزدیک می‌کند.
