یاران سبز- مرتضی خضری: در سالهای گذشته اکثر روستاهای ساحلی گناوه مورد تجاوز زمین خواران قرار گرفت و از دست رفت. قلم دادستانی در بیشتر مواقع ساخت و سازها را قلع و قمع کرد اما طمع زمینخواران با این قلع و قمعها برانداخته نمیشود.
حالا دارای ساحلی هستیم که بر در بعضی از کوچههای آن درب زدهاند و اجازه ورود به ساحل را به مردم عادی نمیدهند.
داستان زمینخواری و سواستفاده از موقعیت حالا به چاهک رسیده است.
ساحل روستای چاهک بینظیر نیست، اما کم نظیر است؛ کم نظیری که نظیرش در شمال و جنوب کشور کمتر دیده شده است. ساحلی با تمامی فاکتورهای گردشگری، این ساحل هیچ نیازی به تغییر ندارد، چاهک به خودی خود زیباست و مورد توجه تمامی گردشگرانیست که این منطقه را در شب و روز دیدهاند.
چاهک هرساله و در تمام فصول میزبان گردشگر است. دریا از بالای صخرههای زیبای این روستا، دیدنیست. از این ساحل مصطفی رحماندوست (شاعر، قصه نویس و مترجم کتابهای کودکان)دیدن کرده است، ساعد باقری(شاعر، مجری و سراینده سرود ملی جمهوری اسلامی ایران) دیدن کرده است، مهدی یزدانیخرم (روزنامهنگار و داستان نویس، من منچستر یونایتد را دوست دارم)دیدن کرده است، افشین اعلا(شاعر و نویسنده) دیدن کرده است، محمدرضا صفدری(سیا سنبو، تیله آبی) دیدن کرده است و بسیاری دیگر، و همه انگشت به دهان.
در ساحل چاهک، نخلها سایهبان امواجند و ماسهها بدن شناگران را قلقلک میدهند.
این ساحل و صخرهها، بارها و بارها مورد طمع قرار گرفتهاند اما هر بار با فشار بیش از حد افکار عمومی جان سالم به در بردهاند.
چاهک را هیچ وقت نباید رها کرد چون زمینخواران طماع رویای تصاحب چاهک را هیچ وقت از سر دور نخواهند کرد. هر روز با ترفندی به زیباترین نقطه ساحل شهرستانهای دیلم و گناوه نزدیک میشوند.
چندی پیش به بهانه ساخت سایت میگو زمینهای چاهک مورد تعرض قرار گرفت اما دادستان به موقع عمل کرد و چاهک نجات یافت ولی باز هم به نظر میرسد حرکت خزنده زمینخواران برای به دست آوردن چربترین لقمه و تتمه ساحل آغاز شده است.
دادستان میتواند یک بار برای همیشه پرونده چاهک را ببندد. باز بودن این پرونده یعنی باز گذاشتن دست زمینخواران، زمینخوارانی که خون میخورند تا بیتالمال را راحتتر بخورند.
