
یاران سبز- مرتضی خضری: شورای پنجم با حضور روحالله ملکزاده، ماندنی عربزاده، فاطمه اسماعیلی، مختار شرونی، فرشید خضری، خسرو حسینی و زهرا عربزاده تشکیل شد. این شورا مانند تمامی شوراها با چالشهای مختلفی روبرو بود. شورای پنجم حاضر به ادامه کار با حسین حسنزاده منتخب شورای چهارم نشد و دست روی ماشاالله احمدی گذاشت. هنوز حکم احمدی در استانداری امضا نشده بود که اختلافات شهردار و تعدادی از اعضای شورا آغاز شد. احمدی نتوانست اعضای شورا را راضی کند و عملکرد ضعیفی داشت. شهردار برای حفظ صندلی و با زیرکی اتحاد درون شورا را بهم ریخت.
فاطمه اسماعیلی که در ابتدای حضور خود در شورا با روحالله ملکزاده، ماندنی عرب زاده و مختار شرونی ائتلاف کرده بود از ائتلافی که بر سر آن قسم خورده بودند جدا شد و با همراهی زهرا عربزاده، فرشید خضری و خسرو حسینی تیم برتر شورا را تشکیل داد. این برتری باعث شد تا احمدی در عین حالی که عملکرد ضعیف و پرسئوالی داشت با خیالی آسوده مدیریت خود را در شهرداری انجام بدهد. احمدی نزدیک به دو سال شهردار بود و ۷۰ میلیارد اعتبار دریافت کرد ولی شهر دو روز خوب هم نداشت و هیچ پروژهای کلید نخورد. وجود دو ائتلاف در شورا و جنگ تن به تن در درون شورا باعث شد که گناوه با خسارات زیادی روبرو شود. این اختلافات نشان از ضعف اکثریت اعضای شورا بود.
شورا هم منتقد شهردار بود و هم برای به زیر کشیدن شهردار در درون خود شکاف عمیقی داشت. این شکاف منجر به تقابل دو گروه در شورا شد. روحالله ملکزاده به عنوان منتقد اصلی ماشاالله احمدی تلاش بدون وقفهای برای اتحاد شورا کرد اما فاطمه اسماعیلی با نفوذ در بین تعدادی از اعضای شورا اجازه نداد شهردار به مرحله استیضاح برسد. اسماعیلی ضعفهای پیدا و پنهان شهردار را از نزدیک میدید ولی برای حفظ تیم خود گناوه را قربانی کرد و نگذاشت استیضاح صورت گیرد.
این کشاکش در نقطهای متوقف شد. وقتی انتقادها و تحلیلهای شهروندان گناوهای برای تغییر شعله کشید، اعضای مخالف استیضاح از لجاجت خود دست کشیدند و از خر شیطان پیاده شدند.
وقتی پروژه استیضاح قطعی شد ناگهان احمدی استعفا داد تا اعضای شورا و شهروندان هیچ پاسخی از کمکاریهای شهردار دریافت نکنند و در این مورد هم اعضای شورا هیچ پاسخی نداشتند.