امروز: ۰۹ فروردین ۱۴۰۳

بیایید کدورتها را دور بریزیم/اعتصاب ها، داوری را در آفساید قرارداده!

عبدالعزیز افتخاری– در آن عصر گاهان که گرد و خاک فوتبال زیر استوک های ( استود) کفش های معمولی فوتبالیست ها در زمین های خاکی بوشهر بلند شد، پس از شنیدن صدای بوق غراب های ( کشتی ها) انگلیسی صدای سوت آغاز فوتبال نیز در بوشهر به صدا در آمد ، با تشکیل تیم های نادری ( امام زاده) ، اخوت ( بهمنی) ، نسیم ( دبیرستان سعادت) نبرد (۱۳۲۳) ،خلیج (۱۳۲۹) و جوان (۱۳۳۳)  تیم های فوتبال در بوشهر شکل رسمی به خود گرفتند.

از اولین داوران فوتبال نیز می توان به سید باقر مصلح ، نیک فر و سیار نام برد. بعد از سالها مرتضی زاهدی ، فیروز فر، اکبر حق بین و تهرانی به جمع داوران اضافه شدند و در پی آن سید علی مصطفوی، حمید راستیان، حمید فقیه و محمد رضا محمدی نیز از داوران قدیمی بودند و علی ایزد پناه و یا حسینی نیز به این جمع پیوستند و لباس مشکی داوران آن زمان را بر تن کردند.

فوتبال بوشهر سالها با پنج شش تیم به حیات خود ادامه داد؛ بدون پول، بدون اسپانسر ، بدون قرارداد و شاید با حق عضویت. در آغاز دهه ۵۰ با ابتکار هیات فوتبال وقت به هر که پانزده بازیکن ، یک سرپرست و یک مربی معرفی می کرد یک دست لباس و سه عدد توپ می دادند.با همین حربه به یکباره تیم ها مثل قارچ روییدند که می توان از آن جمله به تیم های جاشو، گرگور، کارگر، سکان، پیکان ، امید، دلیران، گسار، عقاب، افسر، دارایی، لیان و رهبر اشاره کرد.

آنقدر تعداد مسابقات فوتبال در شهر ساحلی بوشهر زیاد شد که گاه سید علی مصطفوی، تهرانی، محمدرضا محمدی، راستیان و فقیه روزها پشت سر هم و روزانه سه مسابقه را قضاوت می کردند.تنها جای داوران و کمک داوران عوض می شد و چون مسابقات نوجوانان ، جوانان و حذفی هم به این مسابقات قهرمانی اضافه گشت  و بوشهر صاحب اولین زمین چمن در ورزشگاه شهید بهشتی شد . داوران و بازیکنان تیم ها ،از سوراخی که زیر دیوار ضلع جنوبی ورزشگاه ایجاد شد به زمین پشت ورزشگاه می رفتند و مسابقات را آنجا انجام می دادند و جالب است بدانید بازی سوم که به تاریکی می خورد نیمه اول آن در زمین خاکی بیرون استادیوم و نیمه دوم آن روی چمن و زیر نور به پایان می رسید.داوران.زاهدی-.اطمینان

اوج فوتبال بوشهر در دهه ۶۰ اتفاق افتاد و داوران بیشماری به فوتبال استان اضافه شدند اما در یک بعد از ظهر در دیدار پاس بوشهر و ملوان این شهر زمانی که «رضوانی» داور خورموجی ، خطای احمد صادقی مدافع ملوان را بر روی مهاجم پاس نادیده گرفت بازیکنان پاس بر روی داور ریختند و بازی تعطیل شد.در این ماجرا تعدادی از بازیکنان پاس برای نجات داور از مخمصه همکاری کردند. فردای آن روز داوران بوشهری شامل حبیب پورتقی ، محمد رضا محمدی ، حسین مرزوقی، حسین غریب زاده ، محمد جهان افروزیان ، علیرضا سعیدی، حمید ابراهیمی، محسن خواجه ییان ، قاجاری، ایرج سعیدی ، جعفر دریایی، جعفر سالار، پوری آهن افشار، خلیل وراوی، بهمن اکبرزاده ، جمشید دشتیان ، محمود شنبدی، اکبر اسدپور بوشهری، رایانی، بهرام سعیدی، محمد رضا درخشش ( باز درهوا) ، مجید مشایخ ، محمود غلامی، مهرداد محمدی باغملایی، حسین غلامی، علی شهریارزاده، ابراهیم عسکرزاده، غلام هوشنگی، فارسی و حسن مستطیع ، به نشانه اعتراض مسابقات را رها و دست به اعتصاب زدند.

محمدرضا محمدی رییس کمیته داوران تا سالها به آن کمیته برنگشت و تعدادی از پاسی ها محروم شدند گرچه محرومیت آنها به درستی اجرا نشد.بعد از محمدرضا محمدی، محمد جهان افروزیان رییس کمیته داوران شد و در این ماجرا سه تن از داوران اعتصاب را  به عشق داوری و قضاوت یا با زور و فشار یا با خواهش و التماس شکستند. در آن سالها در گناوه هم داوران به لحاظ اختلاف پیش آمده بین هیات فوتبال و اداره تربیت بدنی آن زمان روی سکوها نشستند و به جای آنها هر که از راه رسید لباس داوری برتن کرد.

حالا اما  در اهرم تنگستان بعد از تهدید داوران و شیلنگ خوردن کمک داور یکی از بازی ها، کسی اعتصاب نکرد اما به خاطر بی مهری و عدم حمایت از داوران عطای داوری را به لقایش بخشیدند و رفتند که هم اکنون داوری در یک روز و نصفی سه مسابقه را سوت می زند!!

در بندر دیلم هم حدود ۱۰ نفر از داوران به نشانه اعتراض به آنچه خود دخالت نابجاو غیر کارشناسی رییس هیات فوتبال در کار داوری می دانند حاضر به همکاری نیستند و داورانی از گناوه یا داوران بدون کارت و مجوز رسمی داوری با هیات فوتبال دیلم کار می کنند اما تاکی؟

وقتی به هر دلیلی سه داور لیگی دشتستان به نام های یوسف اطمینان ،کیوان امیری و مهرداد بازیاری از سهمیه دشتستان کم شدند ، یوسف اطمینان کمیته داوران را رها کرد.عبدالرسول استاد زاده ، حمید فربود و عباس رستگار به حمایت از سهمیه دشتستان حاضر به پذیرش مسئولیت کمیته داوران این شهرستان نشدند و نصرالله جاهدین محمدی برای برگرداندن داوران و پایان دادن به اختلافات و شکل دادن به روال عادی قضاوت حاضر به پذیرش مسئولیت گردید که او هم به خاطر در دسترس نبودن و پاسخ تلفن ندادن و گرفتن چند ایراد و طرح چند پرسش از رییس کمیته داوران ( مجید مشایخ) به دلایل و بهانه های بنی اسراییلی مثل برق و باد از آنتن خارج و به دستور محمد نجفی رییس هیات فوتبال استان به جمع مخالفان فرستاده شد و کار داشت به جای باریک می کشید که زاهدی از لیگ برتر و عبداللهی از لیگ یک هم از صحنه داوری محو شوند که با پشتیبانی مسئولین شهرستان دشتستان و همراهی محمد نجفی ، زاهدی به جرگه داوران بین المللی پیوست و با قضاوت هایش افتخاری برای استان شد.

از آن زمان اما ۴۴ داور تاکنون به هیات فوتبال آنجا پشت کرده و حاضر به همکاری نشده اند و سوت ها و پرچم هایشان در حال گرد و خاک خوردن است.داوری عشق است، نمایش خوب قضاوت است، علاقه و اشتیاق است شوق می خواهد و خود یک هنر است و این لباس را پوشیدن و به میدان رفتن افتخار است اما چه می شود که آنها با اینکه می دانند توهین، فحاشی و حتی کتک خوردن و ضرب و شتم هم دارد پای به میدان می گذارند و چرا به یکباره دست به اعتصاب می زنند؟آنها که از این فوتبال پر تورم و پر زرق و برق چیزی جز هنر قضاوت عایدشان نمی شود تنها خواهان حق شان و مطالبات ناچیزشان هستند.

بیاییم یک بار دیگر همانگونه که با تدبیر در سالیان قبل داوران بوشهری به میادین برگشتند و داوران خوبی مانند جمشید دشتیان ، حبیب پور نقی، مجید مشایخ، علیرضا سعیدی ، محمد جهان افروزیان ، اکبر اسد پور بوشهری و محمد رضا درخشش( باز در هوا) قد کشیدند زمینه بازگشت داوران اهرمی ، دیلمی و به خصوص ۴۴ داور دشتستانی را فراهم سازیم.کسی چه می داند شاید در میان آنها یک زاهدی دیگر متولد شد. با این کار هم به خود و هم به داوری تکانی بدهیم ، باید گرد و خاکها تکانده شود ، زنگارها از دلها زدوده شود. بگذاریم به فوتبال رو به موت استان نفسی تازه دمیده شود.بگذاریم و بگذاریم از قدرت نمایی و جنگ قدرت و بدین ترتیب از منیت ها عبور کنیم و ما شویم.

اجازه بدهیم سوت فوتبال فقط برای درون مستطیل سبز به صدا در آید، برای جوان ها ، برای فوتبالی ها، برای مردم و برای پیاده شدن از خر شیطان طرحی نو در اندازیم. بیاییم در فضایی دوستانه همگی چرخشی دوباره داشته باشیم به خاطر جوان ها ، به خاطر آینده فوتبال استان . همانگونه که تلاش ها باعث بازگشت شاهین به عرصه فوتبال شد و هوادارانش غرق در شادی شدندهمانگونه که با بازگشت همای دیلم ، این تیم همای سعادت را بالای سرش دید با بازگشت داوران ، به سطح قضاوت ها قوت ببخشیم.

بعضی وقت ها عدم مدیریت ها، منیت ها ، تنگ نظری ها، غرور و فشارها باعث بروز چنین مسائلی می شود. از همگان می خواهیم با بخشش و بزرگی به این مسائل پایان دهند تا این داوران به عرصه مسابقات و قضاوت در استان و کشور برگردند. برای اینکه برخی نگویند تعداد واقعی داوران اعتصابی ۴۴ نفر نبوده یا اصلا دروغ بوده به مرور اسامی آنها در پایان مطلب می پردازیم . این مطلب داستان داوری استان ماست .قضاوت با اهالی فوتبال.

نگذاریم فردا و فرداها کسانی نامشان بر زبان آید و در وصف آنها گفته شود باعث و بانی حذف فلان داور فان مسئول بوده و اینگونه که ما رخدادهای داوری گذشته را قلمی کردیم آیندگان هم به بیان مطالبی بپردازند و مقصران حذف شان از داوری را لعن و نفرین کنند.از ما گفتن بود.

اما اسامی داوران دشتستانی که اعتصاب کرده اند:

محمد حسین زاهدی فرد، عبدالله عبداللهی، یوسف اطمینان، محمد رضا خدادادی، سید حسین هاشمی، غلامرضا صالحی، وحید یزدان پناه، حبیب الله خشابی، کیوان امیری، اشکان بهزادی نژاد، ابراهیم آخوند زاده، مظاهر تمیمی زاده، هادی شیرآلی، مهرداد بازیاری، بهروز استاد زاده، نادر نظری، بهنام یزدان پناه، مرتضی بناری، رضا قاسمی، محسن صانعی، غضنفر بنایی، روح الله قائدی، احسان عبدالهی، محمد اوجی، مجتبی زارعی، حمید حیدری، محسن لقا، سید مهدی موسوی، سید حسین متمکن، سروش عباسی، حسن بهزادی، اسماعیل یاسینی، سامان دشمن زیاری، سید عابد موسوی، مهدی سعادت، اصغر صمصامی، امید زمانی، عبدالله رزمی، پروین حسین آبادی، نرجس حسین آبادی، سعیده پور شنبه، سهیلا جنگجو، فروغ عوض زاده و سیده آمنه ریشهری.

پست های مرتبط

۰ نظر

پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *