شش دانگ پیاده‌روها در اختیار دست‌فروشان
ناله مغازه‌داران از ناهنجاری‌های پیاده رو
❇یاران سبز- مرتضی خضری: گرانی را می‌شود تحمل کرد، البته نباید کرد. قیمت سرسام آور برق و آب را می‌شود تحمل کرد، البته نباید کرد. خیابان‌های پر چاله ، جاده‌های نیمه تمام ،نداشتن پارک و فضای سبز را می‌شود تحمل کرد، گرچه که نباید کرد. ضعف‌های بهداشت ،لجن‌زار فاضلاب ،کمبود دکتر و امکانات بیمارستانی، جنگ لنج‌دار و گمرک و بازار نیمه تعطیل را می‌شود تحمل کرد، که نباید کرد اما رفتار چندش‌آورِ ارازل و اوباش را نمی‌شود تحمل کرد.نباید کرد ،ابدا نباید تحمل کرد.
دستفروشی در گناوه برای عده‌ای راه زندگی‌ست اما دو عده دیگر با تکیه بر عربده و نوک بی‌رحم خنجر، مافیای دستفروشی را افتتاح کرده‌اند. عده‌ای با شناسنامه معلوم، هم به بیت‌المال دست برد می‌زنند و هم به مال مردم، نیمکت‌های پیاده رو را می‌برند و اگر حرفی زدی گوشت را هم، سد معبر در مقابل رفتارهای ناهنجار این عده به هیچ انگاشته می‌شود. ایجاد ناامنی و ریشخند به قانون، تهدید مغازه‌داران و ساخت تونل وحشت برای عابرین در پیاده رو از ابتدایی‌ترین رفتارهای این عده است و مشخص نیست حاصل کدام ولنگاری‌ست.
وقاحت ارازل حاصل چیست؟
این سرکشی از کجا سرچشمه می‌گیرد؟
چه کسی میدان را واداده که بدها میدان‌دار شده‌اند؟
آیا قانون اقتدارش را تا این حد از دست داده؟
آیا عدم برخورد مناسب باعث ایجاد رویه‌های این‌چنینی شده است؟
جای چه چیزی خالیست؟
