امروز: ۰۹ فروردین ۱۴۰۳

دست پر ورزشکاران گناوه در مسابقات پاراآسیایی+تصویر

یاران سبز: کاروان غدیر از کره جنوبی برگشت، برگشتی با افتخار که میلیونها ایرانی را شادمان از افراشته شدن پرچم کرده بود. گناوه هم امروز میزبان تعدادی از ورزشکاران اعزامی به مسابقات پارا آسیایی اینچئون کره جنوبی بود. ورزشکاران گناوه همگی با دست پر به خانه برگشتند. دو مدال طلا ، چهار نقره و دو برنز حاصل تلاش شش ورزشکار گناوه حاضر در این مسابقات بود.

قبل از پرداختن به صحبت های رک و راست این ورزشکاران که از بوشهر تا گناوه با آنها همسفر بودم برای آشنایی بیشتر نظری به گذشته دوومیدانی گناوه می اندازم .چگونه دوومیدانی گناوه به این جایگاه رسید؟ این سوالی ست که باید پاسخ داشته باشد.

به گذشته برگردیم ، چه اتفاقی افتاد که گناوه در دو ومیدانی مطرح شد و ممکن است چه پیش آید که این مطرح شدن طرد شود . دو دهه پیش افکار احمد رسولی و محمد ابراهیم زاده مطلق استعدادهایی را کشف کرد که دو ومیدانی گناوه را دگرگون ساخت . قهرمانان کشور یکی پس از دیگری از کوچه پس کوچه های همین شهر در دو ومیدانی نمایان شدند. سهراب دشتی و امیر حاجی زاده در پرتاب ها کشوری شدند. خلیل عبودی در سرعتها گوی سرعت را از رقیبان ربود . عبدالرضا نوحه خوان با پروازهایش همه را انگشت به دهان کرد. حسین علی عبدشاهزاده هم خوب پرید و هم خوب سرعت گرفت و همه را جا گذاشت .محسن ابراهیمی به جمع سرعتی رفت ، خدر کشت ورز در استقامت مقاومتی عجیب از خود به جا گذاشت ، مهدی مبارکی صد متر را مانند باد طی کرد و نوید یک سرعتی دیگر را در کشور داد .اصغر کمالی و اسکندر طاهری در ۴۰۰ متر به جمع کشوری ها رفتند ، اسد اله معتمد در دو صحرانوردی قهرمان کشور شد و این رشته ورزشی در کنار قهرمانی ، دانش روز را هم با رسیدن اسکندرطاهری و عبدالخدرکشتورز به سطح اول علم ورزش تکمیل کرد. آن استعدادها وقتی با نامهربانی روبرو شدند فاصله خود را از ورزش روز به روز بیشتر کردند . نوحه خوان را کوچیدند و عبودی کوچ کرد ، عبدشاهزاده به آخر خط رسید و نامهربانی های بیش از اندازه خدر کشتورز مربی توانای دو و میدانی معلولین که شاگردانش امروز در آسیا باعث سرافرازی هستند را از فضای استادیم شهید سراجی دور کرد . همانگونه که احمد رسولی رفت.این ورزشکارانی که امروز می بینیم همچنان از آن چشمه می جوشند ، آستینی بالا بزنید تا چشمه نخشکیده است.

و اما

در بدو ورود ورزشکاران گناوه برای قرار گرفتن در کم و کیف مسابقات از هر دری با ورزشکاران صحبت کردم ، صحبتهایی که شاید خیلی زودتر باید گفته می شد و باید تیزبینانه به آن نگاه شود تا قسمتی از ضعفها در بخش امکانات بر طرف شود . باید یادمان باشد که شش ماه دیگر همین ورزشکاران پا در مسابقات جهانی سئول خواهند گذاشت و باید از همین امروز در فکر بود که کمبودها برطرف گردد.

داستان از قبل از رفتنشان شروع شد ، از آنجایی که محلی برای تمرین نداشتند و آنچه داشتند هم با خیلی ها مشترک بود . سجاد نیک پرست آغازگر گلایه ها بود گلایه هایی که هر روز باید به دلیل نبود فضا و امکانات برای تمرین در ورزشگاه شهید سراجی تکرار شود. نیک پرست گفت: می ترسم همچنان تیمهای فوتبال اجازه پرتاب نیزه را به ما ندهند ، مانند گذشته که نیزه هایمان را بیرون انداخت.

حسین سعیدی فرزند سردار شهید سعیدی می گوید : برای آینده باید جنگید و ما آمادگی جنگیدن را تا آخر داریم . سعیدی در مسابقات پارا آسیایی ورودی مسابقات جهانی را هم به دست آورد تا خیالش از این بابت راحت شود اما از کمبودها حرفهای بساری داشت .حسین سعیدی گفت: طی این سالها یک روز نتوانستیم تمرینی بدون دردسر انجام دهیم یا زمین خراب بود یا تیمهای فوتبال تمرین داشتند.

سید عرفان حسینی لیراوی مرد طلایی اردوی ورزشکاران گناوه بود که در پرتاب نیزه این عنوان را به دست آورد. سید عرفان می گوید: با این قهرمانی هایی که به دست آوردیم انتظارها هم بالا می رود اما نیاز است به نسبت انتظار امکانات هم بهتر شود . عرفان وضعیت امکانات شهر را در اندازه قهرمانی استان هم نمی دانست و گفت: بیشتر نتایج با همت خود ورزشکاران است که به دست می آید ، رفتن به این گوشه و آن گوشه کشور برای دیدن به یک مربی و اندکی امکانات، بیشترین انرژی را از بچه ها می گیرد . اگر قرار است ما در کارمان تداوم داشته باشیم باید اردوهای مختلفی را زیر نظر مربیان خود بگذرانیم که این خود هزینه بردار است و جدا در بعضی مواقع کم می آوریم .سید عرفان حسینی در پاسخ به این سوال که پیست گناوه برای حضور چنین قهرمانانی در چه حد و اندازه است گفت: از صد در صد امکانات برای رسیدن به قهرمانی بی شک بیشتر از یک درصد را در ورزشگاه شهید شراجی گناوه نمی بینید.

فالح ناصری پوران فرزند شهید مهدی ناصری پوران هم گفت: در هفته ما هنوز نفهمیدیم چه روزهایی باید ما از زمین استفاده کنیم یک روز با پاس درگیریم ، یک روز با امید ، یک روز با سپاهان و حالا هم که پرسپولیس تمام وقت زمین را می خواهد ، حالا نمی دانم کی و چگونه ما باید از زمین استفاده کنیم. مقصر ما هستیم یا اداره ورزش و جوانان گناوه یا هیات فوتبال گناوه ، چرا مدیریت نمی کنند و مشکل را حل نمی کنند. ما باید به کی بگوییم که مشکلمان حل شود.

سید حبیب موسوی هم در همین مورد گفت: بعضی وقتها پیست دو و میدانی که البته اگر بشود اسمش را گذاشت پیست ، زیر آب است ، خیلی وقت ها به جای آب دادن چمن پیست خاکی آبیاری می شود و آن وقت است که دیگر فقط باید تمرین تعطیل شود.

سجاد نیک پرست در پاسخ به این سوال که آیا این پیست باعث مصدومیت ورزشکاران هم شده است ، گفت: هر چه می کشیم از همین پیست خاکی است و در چمن هم که نمی توانیم پرتاب انجام بدهیم چون همیشه پر است از ورزشکار که بعضی ها در قالب تیم هستند و تعدادی هم خارج از تیمها تمرین می کنند.خیلی گلایه دارم از همین اداره ورزش و جوانان که بهتر است نگفته باقی بماند.

سید عرفان حسینی می گوید: در طی سالهای گذشته چند سالن ساخته شده که البته همه هم بدون استثنا غیر استاندارد است چه اتفاق ناهنجاری به وقوع می پیوست اگر پیست خاکی دو ومیدانی گناوه هم تارتان می شد.این در حالی است که دو و میدانی بیشترین تاثیر را در مطرح شدن استان بوشهر داشته است و مدال آوران زیادی در میادین بین المللی کسب افتخار کرده اند. همه هزینه ها به سوی فوتبالی می رود که در دسته دوم کشور هر ساله به زور خود را نگه می دارد .

از حسین سعیدی پرسیدم آیا تا بحال وعده ای برای ساخت پیست دوومیدانی داده شده است ، گفت: قول که داده اند ، از زمان آقای یزدان شناس این قول ها داده شد و ما هم امیدوار می شدیم اما حالا کسی ما را امیدوار هم نمی کند. سعیدی در ادامه اظهار داشت: رئیس ورزش و جوانان شهرستان را هم که هنوز ندیده ایم و انتظار ساخت پیست هم انتظاری بیهوده است.سید حبیب حسینی همین موضوع را دامه می دهد و می گوید: آقای عمادی وعده می دهد البته گرایش ایشان بیشتر به سمت فوتبال است در صورتی که دو و میدانی از دیر باز کسب افتخار کرده است و نام گناوه در خارج از کشور از زبان دوومیدانی کاران شنیده شده است اما ایشان نگاه می کند که پرسپولیس چه وضعیتی دارد.

فالح ناصری پوران هم بحث شورا را پیش کشید و گفت : قبل از رفتن به کره جنوبی به دلیل مشکلات مالی به سراغ شورا رفتیم که یکی از اعضای شورا با صد هزار تومان ما را بدرقه کرد و در همان زمان شهرداری ۲۵۰ میلیون به پرسپولیس کمک می کند.سید حبیب حسینی هم گفت: سراغ دارم که شورای خیلی از شهرها قبل از رفتن  ورزشکارانشان قول داده بودند به نفر اول ۳۰ میلیون تومان به نفر دوم ۲۰ میلیون تومان و نفر سوم ۱۰ میلیون تومان بدهند، شورای شهر گناوه هم صد هزار تومان دادند .

سید عرفان حسینی ادامه می دهد قبل از سفر خدمت آقای پهلوان زاده رئیس شورای شهر رسیدیم و صحبتهای زیادی از مشکلات شد و قول دادند حمایت کنند ، حتی بحث از تشکیل صندوق حمایت ورزشکاران بود . از آن روز نزدیک به هشت ماه است می گذرد .در همین زمان به فوتبال کمک عجیبی کردند اما هیچ کمکی به دوومیدانی کاران نشد .

حسین سعیدی گفت وقتی در لحظه استارت قرار گرفتم فقط گفتم خدایا کاری کن نتیجه خوبی بگیرم چون خیلی خسته بودم و فقط خدا بود که به دادم رسید فقط به خودم روحیه می دادم که بجنگم چون روز پایانی بود و همه مسئولین تماشاگر مسابقات بودند.

فالح گفت: خوشحالم که سید عرفان حسینی لیراوی بعد از چند سال دوباره به اوج برگشت و با مدال طلا هم برگشت ، وقتی عرفان مدال گرفت همه ما گریه کردیم.

سجاد نیک پرست انگار از بهزیستی دل پری داشت، نیک پرست گفت: نمیدانم چرا بهزیستی هیچ توجهی به ورزشکاران تحت پوشش ندارد .این قسمت را همه با هم تایید کردند .نیک پرست ادامه داد : در روز جهانی معلولین  بهزیستی از همه بنر زد الی از ورزشکاران  ، این موضوع مهمی نیست اما این بی توجهی آزار دهنده است.سید حبیب حسینی هم این بحث را با صادر نشدن کارت بهزیستی ادامه داد و گفت: یک سال است کارت بهزیستی من صادر نشده است . این کارت به ما کمک می کند که بلیط هواپیما نیم بها شود و افسوسم این است که حتی پی گیری هم نمی شود.حسین سعیدی هم در بحث بهزیستی از مهرداد بیابانی تقدیر کرد

سید حبیب در مورد لحظه های قبل از دویدن گفت: تمام تمرکزمان را برای لحظه استارت می گذاریم که متاسفانه تقسیم بندی من خوب نبود و به همین دلیل دونده چینی در ته خط از من گذشت . عرفان هم می گوید : با خودمان در جنگ بودیم که استرس به سراغمان نیاید و بتوانیم نتیجه خوب بگیریم که حضور دوستان در کنار هم تاثیر گزار بود . من همش به فکر مدال و رسیدن به سکوی نخست بودم و تکنیکم را به صورت مداوم مرور می کردم و روزی که رفتم برای پرتاب نیزه احساس کرد خیلی سرحالم به شکلی که از ابتدا تا انتهای پرتابها سر پا ایستادم . البته بگم وقتی می دیدم حسین و حبیب چگونه با دل و جان می جنگند تا مدال بگیرند ما هم انگیزه می گرفتیم .

سجاد هم می گوید : روز قبل از مبارزه و پرتاب فکرم را جمع و جور کردم البته چون قبل از رفتن مصدوم شده بودم و حتی در کره چند جلسه فیزوترابی رفتم نگران تشدید مصدومیتم بودم که بهتر شد و خوشحالیم بیشتر برای عرفان بود که قهرمان شد. من و عرفان در پرتاب نیزه رفیقیم و رقیبیم که خدا را شکر، سکوی اول و دوم از آن کشور عزیزمان شد و بهتر از این امکان نداشت.

فالح هم می گوید: قبل از پرتابم به فکر گناوه بودم اما حریفم یک غول بود و هر وقت در تکنیک دچار مشکل می شد با زور وزنه را پرتاب می کرد و نتوانستم مدالی بهتر از نقره بیاورم ، در حین پرتاب تنها چیزی که دلم را قرص می کرد فریادهای سجاد بود که به من انرژی می داد.

حسین سعیدی می گوید : فینال صد متر بود هم باران بود و هم هوا خیلی سرد بود ، بعد از پشت سر گذاشتن ۵۰ متر صدای بلندی شنیدم که از اون انرژی گرفتم و اون صدای سجاد بود. در واقع در مسابقات سهم دوستان برای رسیدن ما به مدال زیاد بود.

سجاد نیک پرست از زحمات شبانه روزی محمد ابراهیم زاده قدردانی کرد و گفت: حاجی ۲۴ ساعت با ما در تماس بود و در این لحظه همه از محمد ابراهین زاده قدردانی کردند.

سید حبیب حسینی لیراوی در مورد تاثیر مربی گفت: شکی نیست که مربی می تواند تاثیر زیادی داشته باشد اما هزینه یک مربی خوب هم بالا ست و ما توان پرداختن هزینه را نداریم اما من و حسین زیر نظر یک مربی با کلاس بالای فنی تمریناتمان را انجام دادیم و اگر ایشان نبودند دچار مشکل می شدیم و نمی توانستیم رکورد بزنیم . برای مسابقات جهانی هم باید به مشهد برویم و زیر نظر مربی کار کنیم و این هزینه بسیار بالای دارد.

سید عرفان حسینی می گوید : اصولا در ورزشها یک اولویتهایی هم وجود دارد مثلا ورزش قهرمانی یک جایگاه خاص دارد بعد از آن قهرمانی درکشور و استان و شهرستان و محلات اما توجهی که به فوتبال دسته دوم کشور می شود به ورزش قهرمانی نمی شود ما هم فرزند گناوه هستیم و با ورزشکاران نخبه تهران ، مشهد ، تبریز و اصفهان رقابت داشتیم و بیشترین مدالها را آوردیم، چرا حمایت نمی کنند.

ناصری پوران از اینکه اداره ورزش و جوانان نتوانست بود حتی ورزشکاران را به دور هم جمع کند و با یک خداخافظی خشک و خالی بدرقه نماید هم گلایه داشت. سید حبیب هم گفت: دوست داشتیم تلاش بیشتری از طرف اداره ورزش و جوانان صورت گیرد . حسین سعیدی می گوید: وقتی از مسابقات دوره گذشته آسیایی برگشتیم فرماندار وقت با یک فلاکس چاهی از ما تقدیر کرد ، راستش را بخواهید بعضی کارها زیبا نیست ،بحث ما دادن جایزه نیست ما جایزه خود را از خدای خود گرفته ایم اما بهتر است دقت شود ، بنظر من یک لوح تقدیر بهتر است از یک جایزه که در شان نباشد ، اما مهندس یوسفی فرماندار شهرستان قول خوبی در حضور امام جمعه محترم داد و اطمینان دارم به وعده خود عمل می کند البته به وقتش می گوییم چه قولی داده است.

سجاد نیک پرست هم گفت: وقتی از مسابقات پارالمپیک برگشتیم دیداری هم با فرماندار وقت داشتیم که ایشان گفتند قطعه زمینی به قیمت کارشناسی دولتی به شما می دهیم ، من هم رفتم که پول واریز کنم اما بنیاد مسکن گفت این زمینها مال مردم هستند و شکایت مردمی روی آن است ، تعجب کردم که چرا ما را به سوی دردسر هل می دهند.

ناصری پوران در مورد مشکلات و مسابقات در پیش رو هم گفت:شش ماه دیگر باید به بازیهای جهانی سئول برویم لطفا در زمان باقی مانده مسئولین محترم مشکلات را حل کنند ما دوباره جنگ و جدل برای یک ساعت تمرین نداشته باشیم این درخواست بسیار کوچی است.

و اما یک صحبت خاص ، سید عرفان به نمایندگی بقیه گفت : بنویس که خواهش می کنیم ، استاد عبدالخدر کشت ورز دوباره به جمع ما بیاید البته می دانیم در حق ایشان ظلم شد ، جای این مربی با استعداد و ارزنده خالی است و افسوس می خوریم در شهرستان چنین فردی داریم ولی نمی توانیم از علم ایشان استفاده کنیم ؛ عاجزانه خواهش می کنیم برگردد ، این از طرف مجموعه ورزشکاران نابینا و کم بینا است و حرف دل همه است. حسین سعیدی هم در این مورد گفت: آقای کشتورز از سال ۶۹ با نابینایان کار می کرد و اگر امروز شما قهرمانی می بینید ثمر تلاش ایشان است که بدون هیچ چشم داشتی کار کرد ولی وقتی شاگردانش وارد تیم ملی شدند و به مسابقات مختلف رفتند انتظاراتی داشت که متاسفانه کسی به این انتظارات توجهی نکرد ، حق ایشان بود با شاگردانش به عنوان مربی به مسابقات مختلف برود اما دریغ از کوچک ترین همکاری و همین باعث شد تا ایشان قید همکاری را بزند و بنظر من حق داشت و دارد و باید مسئولین شهر و استان به این موضوع هم بپردازند.

حسین سعیدی به نمایندگی دیگر دوستان  از توجه امام جمعه شهر به ورزشکاران تشکر کرد و از اینکه آموزش و پرورش با ایشان همکاری داشته است تا بتواند به مسابقات برود از مجموعه آموزش و پرورش تشکر کرد و گفت: آموزش و پرورش گناوه و کارشناس ورزش آقای خدری سنگ تمام گذاشتند .

محمد ابراهیم زاده در نیمه راه با ما همراه شد ، ابراهیم زاده در پاسخ به این سوال که چه انتظاری از همه می رود تا این قهرمانی ها تداوم داشته باشد ، اظهار داشت: این بچه ها شب نخوابیدن و صبح بلند شدند تا قهرمان جهان و آسیا هستند و در مقابل ابرقدرتهای ورزش این چنین مدال کسب کردند . این دوستان خیلی زحمت کشیدند و خیلی ها با اینها زحمت کشیدند و استعداد داشتند تا به این جا رسیدند ، انتظار می رود مسئولین نگاه ویژه ای به این ورزشکاران داشته باشند ، اینها الگوهای فرزندان ما هستند، اگر قرار باشد مورد بی مهری و کم توجهی قرار گیرند عواقب خطرناکی دارد .مثل عبدالرضا نوحه خوان نشود که قهرمان کشور بود اما بلیط فروش درب ورزشگاه شده بود . اگر این موارد تکرار شود نوجوانان و جوانان هم این سوال برایشان پیش می آید که اگر آینده این است چرا به ورزش برود و آن وقت جامعه پر می شود از بزهکار ، مسئولین باید همت کنند و مشکلات این دوستان حل شود. ابراهیم زاده مطلق که از عوامل اصلی در پیشرفت دوومیدانی گناوه بود ، در پاسخ به این سوال که وضعیت پیست دوومیدانی گناوه با توجه به مسابقات جهانی سئول که در پیش روست چه خواهد شد ، نیز گفت: از ۱۳ ورزشکار نابینا و کم بینایی که در کاروان غدیر حضور داشتند ۵ ورزشکار از گناوه انتخاب شد و همگی با مدال برگشتند و اکثر دوستان به دلیل وضعیت بسیار بد پیست مجبور شدند هزینه های زیادی پرداخت کنند و در شهرهای دیگر تمرین انجام دهند .این هزینه ها تنها  مالی نبود ، بد بودن پیست باعث مصدومیتهای زیادی هم شد که بدتر از هزینه مالی است و باید پیست تغییر کند چون با این وضعیت غیر قابل استفاده است.شهر رشد کرده است ، جمعیت زیاد شده است اما امکانات مربوط به ۳۰ سال پیش است .ورزشکاران ما برای تمرین باید به مشهد بروند چون آنجا امکانات وجود دارد. ابراهیم زاده از اینکه پنج ورزشکار از این شهرستان در تیم ملی حضور داشته است ولی یک مربی از شهرستان این بازیکنان را همراهی نکرده است هم گلایه کرد و گفت: باید این موضوع بررسی شود و از طرف اداره ورزش و جوانان پی گیری شود؛ چرا پنج ورزشکار گناوه با تیم ملی باشند ولی یک مربی از گناوه این بازیکنان را همراهی نکند. این موضوع از نظر فنی هم جای ایراد دارد.ابراهیم زاده در پاسخ به این سوال که چرا از خدر کشتورز به عنوان مربی در کنار شاگردانش استفاده نشده است هم گفت: در این مورد بی عدالتی شده است ، بنده و آقای کشتورز افتخارمان به این است که از سال ۶۸ تا کنون هیچ حقوقی از اداره ورزش و جوانان و هیات نابینایان و کم بینایان و از هیچ جایی حقوق نگرفتیم ، حال «در دیزی بازه حیای گربه کجا س » نامهربانی هایی که به ایشان رفت باعث شد تا از ورزش برود و الان دنبال دکترای ورزش است اما ما یک معلم بسیار خوب را در ورزش قهرمانی از دست دادیم و باید فکری به حال برگشت ایشان بشود.

مراسم استقبال از ورزشکاران گناوه در کنار مزار شهدای گمنام گناوه با حضور جمعی از مردم و مسئولین شهرستان برگزار شد.

ورزشکاران-آسیایی.نیکپرست.ابراهیمزاده ورزشکاران-آسیایی.امام-جمعه.سید-حبیب-حسینی ورزشکاران.معلول. ورزشکاران.سعید.نیک-پرستورزشکاران.پارا.آسیاییورزشکاران.پارا.آسیایی.. ورزشکاران-.آسیایی ورزشکاران.آسیایی. ورزشکاران..پاراآسیاییورزشکاران.. استقبال-از-نابینایان-وکم-بینایانورزشکاران.-.-پاراآسیایی... ورزشکاران-معلول. ورزشکاران-معلول ورزشکاران-معلول.. ورزشکاران-معلول... ورزشکاران-پاراآسیایی ورزشکاران-پارا...آسیایی

پست های مرتبط

۱۱ نظر

  1. امید

    سلام آقای خضری
    در مورد تیم عسلویه که تقلبی داشته هم بنویس با از مسابقات حذف شوند اگر ما هم بودیم اینجوری برخورد می کردند

    پاسخ
  2. دره گپ

    آقای خضری چرا جواب ما را نمی دهید؟
    …دقیقا چه مشکلی داره که معلول حساب میشه ، حالا دقیقا هم نگفتی اشکال نداره تقریبا چه مشکلی داره؟

    پاسخ
  3. جاسم شجاع

    بنده صمیمانه افتخارات قهرمانه بین المللی جوانان غرورآفرین گناوه ای را می ستایم. جا دارد مسئولین کشور برای جوانان این دیار که با بضاعت کم به این افتخارات بزرگ نائل شده اند، فکری اساسی کنند . جوانان این کهن دیار ارزش بهتر از این تجلیل ها را دارند. باید تا ته گوش صحبت های این عزیزان شنید . تنگناهای آنان را رفع کرد. تا آینده ای روشن تر برای آنان و دیگر تلاشگران عرصه ورزشی ترسیم کنیم.

    پاسخ

پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *