یاران سبز_ مرتضی خضری: شهر هنوز به ۱۳ بدر سال ۹۵ نرسیده بود که سیدعلی پاکنژاد به عنوان سرپرست فرمانداری گناوه حکمش را دریافت کرد؛ با این حکم شهر به ۱۳ بدر رفت.
مدیریت پاکنژاد در شهرستان گناوه به سه سال نزدیک میشود. مرد دیری در راس امورات این شهر خیالی آسوده دارد. اگر شهر را از فروردین ۹۵ نگاه کنیم بیشک به پای پروندهی عملکرد مرد اول شهرستان گناوه مهر مردودی خواهید زد. پاکنژاد در حالی فرماندار شد که گناوه از محلهای مختلف اعتبارات خوبی را در خزانه خود دید. با این افزایش اعتبار انتظار میرفت چهره شهر و شهرستان تغییر اساسی کند اما این افزایش هیچ کمکی به شهرستان گردشگر پذیر گناوه نکرد. شهری که قرار بود در آن پروژه های عظیم گردشگری دیده شود نادیده گرفته شد و فضاهای گردشگری استان بوشهر در دیگر شهرها آغاز و به اتمام رسید.
سه هفته دولت با حضور پاکنژاد در شهرستان گناوه گذشته است اما شهر همچنان در خان اول دست و پا میزند. خبری از پروژهای آیندهدار نیست و پروژههای نیمه تمام از سالهای پیش همچنان نیمه تمام باقی مانده است.
راههایی که قرار بود چند سال پیش افتتاح شوند، با عقب گرد همچنان در ابتدای راه قرار دارند. این راهها در کوچه بنبستی به نام ضعف مدیریت به انتهای راه رسیدهاند.
پلهای که قرار بود دستخوش تغییر شوند بدون تغییر باقی ماندهاند و پلهایی که مردم گناوه دلخوش به ساختشان بودند در گذر باد قرار دارند.
فاضلابی که بلای جان مردم شده است به دنبال اعتبار است. بوی تعفن فاضلاب گناوه کمکم اعتبار شهر را هم زیرسوال میبرد.
غنیترین شهر اقتصادی استان داری فقیرترین امکانات بهداشتیست. دفترچههای بیمه سلامت شهروندان گناوه به مهر پزشکان برازجان، بوشهر و شیراز آغشته است.
گناوه دلخوش به بازاری بود که انتظار از درایت فرماندارش داشت. این بازار رو به تعطیلیست. بسیاری از مغازهداران زیر سنگینی وامها شکستهاند و به خیل عظیم بیکاران پیوستهاند. بیکارانی که با بدهیهای سنگین تمام راههای زندگی را به روی خود بسته میبینند.
میدان امام علی در ورودی شهر و کلاه گشادی که بر سر مسئولین رفت هم باید به پای فرماندار نوشت.
جوانانی که قرار بود به کار گماشته شوند با حرف به سرکار رفتهاند. جوانان گناوه سرخورده از بیشغلی آخرین روزنههای امید را دنبال میکنند.
فرماندار گناوه در مقابل این کمبودها چه پاسخی دارد.